Hoe herken ik een burnout?
Zoals je op mijn website kunt lezen heb ik als burnoutcoach in mijn praktijk regelmatig hiermee te maken gehad. Inmiddels heb ik al veel mensen begeleid met deze ziekte. Het komt zoveel voor, de cijfers laten zien dat zo’n 16% van de beroepsbevolking in zijn of haar leven te maken krijgt met een burnout. En ja, ik spreek over ziekte, want je bent echt ziek. Maar daar willen de meeste mensen in eerste instantie helemaal niet aan.
Dat brengt ons op de vraag hoe je burnout herkent? Het antwoord is kort: “meestal herken je in het begin het zelf niet”. Burnoutklachten beginnen op een laag niveau en verergeren geleidelijk. Tot je over het randje gaat. Je omgeving merkt eerder dat er iets aan de hand is dan jij zelf. Je bent snel geïrriteerd, slaapt slecht, je kunt je niet goed meer concentreren, je wordt down en je denkt negatief over jezelf en je prestaties. Je hebt steeds meer lichamelijke en geestelijke klachten en je relatie staat vaker onder spanning. Zin in seks is er vaak niet veel meer terwijl bijvoorbeeld alcohol of porno wel vluchtmiddelen kunnen worden. Je krijgt steeds meer tegenzin in je werk. Vaak ben je teleurgesteld over het leven en/of over dat wat je ervan hebt gemaakt tot nu toe (lang niet altijd terecht).
Dit zijn slechts enkele, maar wel zeer in het oog springende signalen, waarmee een burnout zich al lange tijd van tevoren aankondigt. De verschijnselen hebben veel overlap met die van een depressie, alleen wordt burnout meestal aan werk gerelateerd. Ik vind dat de definitieve diagnose altijd door een huisarts gesteld moet worden en ik sta daarin niet alleen. Je kunt namelijk de verschijnselen soms ook verwarren met die van andere ernstige aandoeningen zoals bijvoorbeeld een dreigend hartinfarct of de genoemde depressie. Of iets ander ernstigs wat past bij de klachten die jij zelf hebt.
Het bedrijfsleven heeft meer aandacht voor burnoutbegeleiding dan vroeger, maar nog steeds vaak te weinig en zeker voor preventie. Dit is eigenlijk vreemd, zeker wanneer je bedenkt, dat het zoveel werknemers treft. Dit kan een bedrijf op veel kosten komen te staan, zodat preventieve aandacht toch eigenlijk prioriteit zou moeten hebben.
Daarbij blijft bij veel werknemers zelf de gedachte bestaan, dat burnout iets is voor “anderen” en niet voor jezelf. “Dat overkomt mij niet” denken de meeste mensen. En ze lopen nog een stapje harder om hun werk af te krijgen, want moeten zeggen dat het niet meer lukt, dat is iets wat ze echt niet willen.
Maar in de allereerste plaats zijn dus de kosten hoog voor de de persoon, de werknemer zelf, met name op gezondheids- en relationeel gebied. Er wordt een zware wissel getrokken, ook op de naaste omgeving. Belangrijk is dan ook om eventuele partners of andere naasten te betrekken in het hersteltraject. Want het vraagt heel wat van alle partijen.
Het is belangrijk je te realiseren, dat uitstel van erkenning van een mogelijke burnout grote gevolgen kan hebben voor je hele leven. Hoe eerder een begeleiding wordt opgestart, hoe sneller je lichaam kan herstellen en jij weer aan het gewone leven kunt deelnemen. En hoe sneller je je weer wat gelukkiger kunt voelen. Je kunt elders op mijn website meer lezen over hoe ik een behandeling oppak (http://www.capiamo.nl/burnout) en je kunt altijd komen voor een gratis gesprek om samen te kijken wat jij nodig hebt.
Natuurlijk kan je ook een afspraak maken voordat je echt burnout bent geraakt. Juist om zelf voor die preventie te zorgen, je lichaam en geest niet te lang worden overbelast en je niet te lang uit de roulatie hoeft te raken. Dus wanneer je voelt dat je de grens nadert, trek dan aan de bel!